“เราทุกคนเป็นอัจฉริยะ แต่ถ้าเราตัดสินปลาตากความสามารถในการปีนต้นไม้ ปลาตัวนั้นก็จะต้องใช้ชีวิตอยู่กับความเชื่อว่าตัวเองโง่งมไปทั้งชีวิต”
เรื่องราวของเด็กสาว แอลลี่ นิกเคอร์สัน ที่ประสบปัญหาการสะกดคำ การอ่านและการใช้ชีวิตในโรงเรียน แต่เพราะความฉลาดของเธอและความช่วยเหลือจากคุณครู มิสเตอร์แดเนียส์ทำให้เธอสามารถใช้ชีวิตในโรงเรียนได้ ‘ชีวิตื่เป็นชีวิตจริงๆ’ ของแอลลี่
ความรู้สึกตอนอ่านเรื่องนี้มันช่างอบอุ่นและสัมผัสได้ถึงความทุกข์ทรมาณของแอลลี่ ความทุกข์ที่ไม่มีใครเล็งเห็นนอกจากตัวแอลลี่เอง
เป็นเรื่องราวที่มีความอบอุ่บ โดยเฉพาะความสัมพันธ์พี่น้องของ แอลลี่กับแทรวิส
เป็นเรื่องที่อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง ‘บรัดเล่ย์ เด็กหลังห้อง’
บางครั้งสิ่งที่กล้าหาญที่สุดที่เราทำได้ดีคือ การขอความช่วยเหลือ
คนเราที่ต้องทุกข์ทรมาณกับความทุกข์บางอย่าง อาจจะคิดว่าไม่มีใครเลยที่จะเข้าใจความทุกข์ของเรา ถ้าหากเราไม่บอกออกไป ซึ่งบางครั้งมันเป็นเรื่องที่ยากมากๆ ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องที่กล้าหาญ
การเดินทางผ่านหนังสือ
การอ่านหนังสือเปรียบเสมือนการเดินทาง การเดินทางที่เพียงแค่นั่งอยู่ในห้อง เรื่องราวของแอลลี่
ในเรื่องกล่าวถึงเหตุผลที่ว่าทำไมเชย์ เด็กสาวที่กลั่นแกล้งแอลลี่ด้วยทำพูด ทำไมถึงชอบพูดจาว่าร้ายเธอนั้น นั้นเพราะแอลลี่ทำไมjดีกับเชน์เพีนงเพราะความเข้าใจผิดของทั้งคู่โดยไม่รู้ตัว ในการกระทำของเชย์ไม่พูดว่าแอลลี่ทำผิดอะไร แต่กลับแสดงการกระทำที่ไม่เหมาะสม ทำให้แอลลี่กระทำกับเชย์เหมือนกัน และเมื่อแอลลี่รู้ตัวว่าทำผิดกลับไม่กล้าที่จะพูดขอโทษ ทำให้เชย์ ‘แค้น’ แอลลี่
แต่ว่านั้นก็ไม่ใช่เหตุผลที่เชย์จะมีสิทธิ์กลั่นแกล้งแอลลี่เช่นกัน
